۷/۲۱/۱۳۸۸

ميتولوژی آزادی

انسان با هرچه که آزادی او را محدود کند، مشکل دارد. اصلا آدم (شوهر حوا) روی همين جريان محدودسازی با آفريننده‌ درگيری اساسی پيدا کرد، يعنی با خود خدا درافتاد! (البته در اين ميان نباید نقش حوا را ناديده گيرفت) عجيب اين‌که خدا خشمگين می‌شود! خدا آدم را خوب می‌شناسد، خودش او را ساخته و پرداخـته‌ اسـت، مگر نه ايـن‌که از روان خويـش در آدم دميد، شايد این روان آزادیخواه آفرينش است که محرک اصلی آدم به سوی آزادیست. به هر روی آزادی هم نرخی دارد و آن را بايد پرداخت کرد، آدم این کار را کرد و بهـشـت بـریـن را با آزادی تـاخـت زد و... در این معامـله خـوبان کمـتر ضرر کنند. حافـظ
 :دراین باره سرودها دارد
 پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت
نا خـلـف باشـم اگر مـن به جـوی نـفروشم
یا
نه من از پرده تقوا بدر افتادم و بس
پـدرم نيز بهشت ابد از دست بهشت

هیچ نظری موجود نیست: